Haberi Sesli dinle
Getting your Trinity Audio player ready... |
Özel Atakent Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Uzmanı Dr. A. Volkan EŞ, zamanında tedavi edildiğinde tamamiyle iyileştirilebilen “Menenjit” in bazı durumlarda ölüme dahi sebebiyet verebileceğini söyleyerek belirtilerini sıraladı.
“ Menenjit, beyni saran zarların iltihabi hastalığıdır. Menenjitlere virüsler ve bakteriler denen enfeksiyon ajanları sebep olmakta, yaşa ve altta yatan bazı kronik hastalıklara (bağışıklık sistemi rahatsızlıkları, lösemi ve lenfoma, karaciğer ve dalak hastalıkları hibi) bağlı etken olabilen mikroorganizma değişebilmektedir. Viral menenjitler genellikle iyi seyirli olup, herhangi bir tedavi verilmeden, destek tedavisi ile sekel bırakmadan iyileşebilmektedir. Ancak bakterilerin yol açtığı menenjitler tedavi edilmezlerse hızla yayılır ve çok ciddidir. Bakteriyel menenjitler her yaşta görülebileceği gibi 5 yaşın altındaki çocuklarda daha sık görülür.
Menenjit, yüksek ateş, baş ağrısı, kusma, uyuşukluk hissi, ışık veya sese karşı hassasiyet, kas ağrısı ve ense sertliği gibi belirtilerle seyreder. Bebeklerde ense sertliği oluşmayabilir. Vücut ısısının normalin altına düşmesi, bıngıldağın şişmesi, donuk bakışlar, uyku hali, ağır hasta ve soluk görünüm, duyarlılık, iştahsızlık, dokunulduğunda veya altı temizlenmeye çalışıldığında çocuğun aşırı huzursuz olması, avutulamayan ağlama, sızlanma menenjitin bebeklerde oluşturduğu semptomlardır.
Menenjit virüsler nedeniyle ortaya çıkmışsa genelde tedavi gerektirmez. Çocuğun bağışıklık bağışıklık sistemi bu durumla mücadele edebilmektedir. Bazı durumlarda ise yakın takip için hastanın hastane ortamında yatarak tedavisi gerekebilir. Eğer menenjit bakteriler nedeniyle ortaya çıkmışsa tedavisinde güçlü antibiyotikler kullanılır. Çoğu kişi bu hastalığı tamamen atlatarak birkaç ay içinde günlük yaşamlarına devam edebilecek duruma gelirler. Fakat bazı kişilerde uzun süreli sakatlıklar kalabilir. Tedavi edilmeyen menenjitin neden olduğu komplikasyonlar arasında sağırlık, davranış bozukluğu, konsantrasyon bozukluğu, koordinasyon bozukluğu, hareket kısıtlılığı ve bazen bir uzvun kaybı görülebilmektedir. “
